บทที่ 13

 

พระเจ้าช่วยคนบาปอย่างไร

 

หัวข้อเรื่อง :  การช่วยให้รอด

 

คำศัพท์ : การตรึงที่ไม้กางเขน พระบิดา พระวิญญาณบริสุทธิ์ พระบุตร พระคุณ

 

ข้อพระคัมภีร์ : “พระเยซูคริสต์ได้เสด็จมาในโลก เพื่อจะให้คนบาปได้รับความรอด”

                                                                           (1 ทิโมธี 1:15ข)

                    

บทความ : มนุษย์ทุกคนเกิดมาโดยตายฝ่ายวิญญาณ คนที่ตายฝ่ายวิญญาณไม่สามารถแก้ไขปัญหาเรื่องบาปได้เลย มีแต่พระเจ้าเท่านั้นที่สามารถแก้ปัญหาเรื่องบาปของเราได้

        วันหนึ่ง ประมาณสองพันปีที่แล้ว องค์พระเยซูคริสต์ทรงจากสวรรค์อันสวยงามและมายังโลก ทูตสวรรค์ของพระเจ้าได้แจ้งข่าวดีให้กับคนเลี้ยงแกะกลุ่มหนึ่ง พวกเขารักพระเจ้ามากและรอคอยวันที่พระผู้ช่วยให้รอดจะเสด็จจากสวรรค์ตามที่ผู้เผยพระวจนะ (เช่น โมเสส) ได้บันทึกไว้ในพระคัมภีร์เดิม ในค่ำคืนนั้น ขณะที่พวกเขากำลังเฝ้าแกะอยู่ใกล้เมืองเบธเลเฮม (ในประเทศอิสราเอล) ทูตสวรรค์ได้ปรากฏแก่พวกเขา แล้วเชิญพวกเขาให้ไปเข้าเฝ้าพระกุมาร

               คนเลี้ยงแกะจึงได้พากันไปโดยเร็วเพื่อจะเห็นทารกที่น่าอัศจรรย์นั้น จากภายนอก พระองค์ดูไม่แตกต่างไปจากทารกอื่นๆ แต่พวกเขาก็รู้ว่านี่คือพระเยซูคริสต์เจ้า ผู้ซึ่งผู้เผยพระวจนะของพระเจ้าได้กล่าวถึงมานานนับหลายพันปี พวกเขารู้ว่าพระคำของพระเจ้าเป็นความจริงเสมอ และพวกเขาก็รู้ว่าพระบุตรของพระเจ้าเสด็จมายังโลกแล้ว เพื่อช่วยพวกเขาให้รอดพ้นจากความบาป

        พระเยซูอาจมองดูเหมือนเด็กทารกที่แข็งแรงดีทั่วๆไป แต่พระองค์ทรงเป็นทารกที่พิเศษกว่าใครทั้งหมด มารดาของพระเยซูคริสต์คือนางมารี ซึ่งตอนนั้นยังเป็นผู้หญิงบริสุทธิ์ (หญิงพรหมจารีย์) บิดาของพระองค์คือพระเจ้า ดังนั้น พระเยซูทรงบังเกิดโดยปราศจากธรรมชาติบาปและบาปดั้งเดิมของอาดัม พระองค์ทรงบังเกิดมาพร้อมกับร่างกาย จิตใจ และวิญญาณของมนุษย์  นั่นหมายความว่า พระองค์ทรงเป็นผู้เดียวที่บังเกิดมาพร้อมกับวิญญาณของมนุษย์

          พระเยซูเติบโตขึ้นตามอายุจนกระทั่งทรงเป็นหนุ่ม ตลอดชีวิตของพระองค์ไม่เคยทำบาป ไม่เคยไม่เชื่อฟัง หรือพูดโกหก พระองค์ไม่เคยคิดร้ายหรือพูดสิ่งไม่ดี  พระองค์ไม่เคยทำสิ่งใดผิด

 

“พระองค์ได้ทรงปรากฏเพื่อนำบาปทั้งหลายของเราไปเสีย และบาปในพระองค์ไม่มีเลย” (1 ยอห์น 3:5)

 

          ในฐานะเป็นพระเจ้าที่ทรงสมบูรณ์แบบและทรงเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์แบบ พระเยซูคริสต์ทรงเป็นคนกลางระหว่างพระเจ้ากับมนุษย์ เป็นผู้เดียวที่เหมาะสมที่จะรับการพิพากษาลงโทษแทนเรา เพื่อให้เราได้พ้นการลงโทษบาปจากพระเจ้า

         เมื่อพระเยซูคริสต์มีอายุ 33 ปี มีกลุ่มคนที่มีอิทธิพลมาก ที่เกลียดชังและอิจฉาพระเยซู สั่งให้ทหารมาจับกุมพระองค์  พวกเขาไม่เชื่อว่าพระองค์ทรงเป็นพระบุตรของพระเจ้า จึงกล่าวหาว่าพระเยซูได้หมิ่นประมาทพระเจ้า! พวกเขาสั่งให้ทหารทรมานพระองค์ แล้วนำพระองค์ไปที่ภูเขานอกเมืองเพื่อตรึงพระองค์ไว้บนไม้กางเขน อันเป็นวิธีการลงโทษของสมัยนั้น

          ในวันนั้น ตั้งแต่เวลาเที่ยงวันถึงบ่ายสามโมง พระบิดาทรงปกคลุมพระบุตรด้วยเมฆดำ เพื่อไม่ให้ใครเห็นความเจ็บปวดของพระเยซู แล้วทรงใส่บาปของเราไว้ที่พระกายของพระองค์และพิพากษาลงโทษบาปทุกประการในประวัติศาสต์จนหมดสิ้น

 

“พระองค์เองได้ทรงรับแบกบาปของเราไว้ในพระกายของพระองค์” (1 เปโตร 2:24ก)

 

“และพระองค์ทรงเป็นผู้ลบล้างพระอาชญาที่ตกกับเราทั้งหลายเพราะบาปของเรา และไม่ใช่แต่

บาปของเรา [ผู้เชื่อ] พวกเดียว แต่บาปของมนุษย์ทั้งปวง [ผู้ที่ไม่เชื่อ] ในโลกด้วย (1 ยอห์น 2:2)

                                                                                                

      ในเวลานั้นพระบุตรไม่สามารถมีความ สัมพันธ์กับพระบิดาได้ ด้วยว่าพระเยซูกลายเป็นบาป (2 โครินธ์ 5:21) ทำให้พระบุตรถูกแยกออกจากพระบิดาเป็นชั่วคราว

​

“พระเจ้าของข้าพระองค์ พระเจ้าของข้าพระองค์ ไฉนทรงทอดทิ้งข้าพระองค์เสีย” (มัทธิว 27: 46)

 

       เช่นเดียวกับที่พระเจ้าผู้บริสุทธิ์ไม่สามารถเดินไปคุยกับอาดัมและภรรยาหลัง จากที่พวกเขาได้ทำบาปฉันใด พระเจ้าพระบิดาไม่อาจตรัสตอบพระบุตรของพระองค์ได้ฉันนั้น ในขณะนี้ พระเจ้าพระบิดาได้พิพากษาพระเจ้าพระบุตร คือพระเยซูคริสต์เพราะความบาปของเรา เพื่อว่าพระเจ้าจะไม่ต้องพิพากษาลงโทษเรา

        หลังจากสามชั่วโมงแห่งความทรมานที่หนักที่สุดได้ผ่านพ้นไป พระเยซูได้ประกาศว่าภารกิจการไถ่บาปของพระองค์ได้เสร็จสิ้นแล้ว โดยตรัสเสียงดังว่า “สำเร็จแล้ว!” (ยอห์น 19:30) แล้วพระองค์ได้ก้มศรีษะลง แล้วพระองค์ทรงปล่อยจิตใจ และวิญญาณของพระองค์ไปจากร่างกาย

        สาวกของพระเยซูคริสต์ได้ฝังพระศพของพระองค์ไว้ในอุโมงค์ตามพิธีของชาวยิว แต่สามวันต่อมา พระเยซูคริสต์ทรงเป็นขึ้นมาใหม่ พระองค์ทรงเป็นขึ้นจากความตาย! นี่เป็นข้อพิสูจน์ว่าพระเยซูคริสต์เองทรงเป็นพระเจ้า ทรงมีอำนาจเหนือความตาย ทรงชนะความตายนั้น และทรงประทานชีวิตนิรันดร์แก่ทุกคนที่เชื่อวางใจในพระองค์

 

“พระเยซูตรัสกับเขาว่า "เราเป็นทางนั้น เป็นความจริง และเป็นชีวิต

ไม่มีผู้ใดมาถึงพระบิดาได้นอกจากจะมาทางเรา” (ยอห์น 14:6)

 

 “จงเชื่อและวางใจในพระเยซูเจ้าและท่านจะรอด” (กิจการ 16:31ข)

 

การประยุกต์ใช้หลักคำสอนพระคัมภีร์ :

 

1. ตอนนี้ ถ้าน้องได้ตัดสินใจเชื่อในพระเยซูคริสต์แล้ว น้องได้รับการช่วยเหลือและเป็นลูกของพระเจ้าแล้ว ไม่มีบาปใด หรือแม้แต่ธรรมชาติบาปของน้องเอง ที่จะกีดกันไม่ให้น้องไปอยู่กับพระเจ้าบนสวรรค์  วันหนึ่งร่างกายของน้องจะต้องตาย  และน้องจะได้ไปอยู่ที่สวรรค์โดยได้รับกายใหม่ เป็นกายวิเศษซึ่งไม่รู้จักเจ็บปวดหรือตาย ไม่รู้จักหิวกระหายหรือเหน็ดเหนื่อย และที่สำคัญอีกอย่างหนึ่งคือ ไม่มีธรรมชาติบาป!

 

2. พระเจ้าทรงรักน้องด้วยความรักที่ไม่สิ้นสุด พระองค์จึงได้กระทำทุกสิ่งเพื่อว่าเราจะได้มีชิวิตนิรันดร์กับพระองค์บนสวรรค์ พระองค์ยังประทานพระพรมากมายสำหรับเราในเวลาที่เรายังอยู่บนโลก ซึ่งน้องจะได้เรียนรู้หากน้องได้ตั้งใจศึกษาหลักคำสอนพระคัมภีร์ต่อไป คริสเตียนทุกคนได้รับคำบัญชาจากพระเจ้าดังนี้ว่า

 

“จงเจริญขึ้นในพระคุณ และในความรู้ของพระเยซูคริสต์

องค์พระผู้เป็นเจ้าและพระผู้ช่วยให้รอดของเรา”

(2 เปโตร 3:18)