เนื่องจากว่าพระเยซูทรงเป็นกษัตริย์ และเราได้เข้าส่วนในพระองค์ผ่านการรับบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ นั่นหมายความว่า ผู้เชื่อแห่งยุคคริสตจักรเป็นสมาชิกในพระราชวงศ์ของพระเจ้าด้วย

 

“แต่ท่านทั้งหลายเป็นชาติที่พระองค์ทรงเลือกไว้แล้ว เป็นพวกปุโรหิตหลวง [βασίλειος / basileious (ภาษาอังกฤษใช้คำว่า “royal”) เป็นคำคุณศัพท์ ที่ต้องแปลว่า “มีสถานะในราชวงศ์ของพระเจ้า] เป็นประชาชาติที่บริสุทธิ์ เป็นชนชาติของพระองค์โดยเฉพาะ เพื่อท่านทั้งหลายจะได้สำแดงพระบารมีของพระองค์ ผู้ได้ทรงเรียกท่านทั้งหลายให้ออกมาจากความมืด เข้าไปสู่ความสว่างอันมหัศจรรย์ของพระองค์” (1 เปโตร 2:9)

 

พระกายของพระคริสต์

 

พระกายของพระคริสต์ หมายถึง ผู้เชื่อทุกคนในทุกมุมโลก ตั้งแต่วันเพ็นเทคอสต์ (ต้นเดือนมิถุนายน ราวๆ ปี ค.ศ.30) ซึ่งเป็นวันแรกของยุคคริสตจักร จนถึงวันที่คริสตจักรได้รับขึ้นไป ซึ่งเหตุการณ์นี้จะแสดงถึงจุดสิ้นสุดของยุคคริสตจักร (และการเริ่มต้นของยุค 7 ปีแห่งการทนทุกข์เวทนา) นี่แหละ คือ “คริสตจักรสากล” (the universal church) ซึ่งต่างจากคริสตจักรท้องถิ่น (the local church) ที่จะประกอบด้วยศิษยาภิบาล-ผู้สอนพระคัมภีร์ คณะมัคนายก และสมาชิกของคริสตจักร (โคโลสี 1:18, 24).

 

“มีกายเดียวและมีพระวิญญาณองค์เดียว เหมือนมีความเชื่อมั่นอันเดียวในการที่ท่านได้รับการทรงเรียก มีองค์พระผู้เป็นเจ้าองค์เดียว ความเชื่อเดียว บัพติศมาเดียว [เล็งถึงบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์เท่านั้น]” (เอเฟซัส 4:4,5)

 

บัพติศมานี้ คือฐานรากของการรับการชำระให้บริสุทธิ์เพราะตำแหน่งที่ได้รับในพระคริสต์

(This baptism is the basis of positional sanctification.)

 

บัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ (การที่พระองค์ทรงนำผู้เชื่อให้เข้าส่วนในพระคริสต์) กระทำผู้เชื่อให้บริสุทธิ์ (1 โครินธ์ 1:2, 30; เอเฟซัส 1:4) เพราะการที่เราอยู่ “ในพระคริสต์” เราก็ได้เข้าส่วนในพระลักษณะอื่นๆ ของพระองค์ ดังต่อไปนี้ว่า

​

1. ความชอบธรรมของพระองค์ His Righteousness (2 โครินธ์ 5:21)

2. ชีวิตนิรันดร์ของพระองค์ His Eternal Life (1 ยอห์น 5:11-12)

3. การเป็นพระบุตรของพระบิดา His Sonship (ยอห์น 1:12; กาลาเทีย 3:26)

4. ตำแหน่งอันทรงเป็นกษัตริย์ของพระองค์ His Royalty (โรม 8:16-17; 1 เปโตร 1:4)

5. ตำแหน่งอันทรงเป็นปุโรหิตหลวงของพระองค์ His Priesthood (1 เปโตร 2:5,9)

6. การที่พระองค์ได้ทรงรับการเลือก His Election (เอเฟซัส 1:4)

7. พระประสงค์นิรันดร์ของพระองค์ His Destiny (เอเฟซัส 1:5)

 

ตำแหน่งในพระเยซูอย่างมีผลย้อนหลัง (Retroactive positional truth) 

 

“ตำแหน่งในพระเยซูอย่างมีผลย้อนหลัง” ได้อธิบายถึงการที่ผู้เชื่อเข้าส่วนในพระคริสต์ นับตั้งแต่พระองค์อยู่บนไม้กางเขน เราได้เข้าส่วน (รับบัพติศมา) ในการตาย, การถูกฝังศพ, การเป็นขึ้นจากความตาย, และในการเสด็จขึ้นสวรรค์ของพระองค์

​

เราได้เข้าส่วนในการตายของพระองค์ (We are identified with His death)

 

 “ท่านไม่รู้หรือว่า เราทั้งหลายที่ได้เข้าส่วน [บัพติโซ] ในพระเยซูคริสต์ ก็ได้เข้าส่วน [บัพติโซ] ในความตายของพระองค์? เหตุฉะนั้นเราจึงถูกฝังไว้กับพระองค์แล้วโดยเข้าส่วน [บัพติโซ] ในความตายนั้น เพื่อว่า ดังที่พระคริสต์ได้ทรงถูกชุบให้เป็นขึ้นมาจากความตาย [คำว่า νεκρός (nekros) เขียนในรูปแบบพหูพจน์ เล็งถึงการที่พระองค์ตายในสองรูปแบบ ซึ่งได้รับการอธิบายอย่างละเอียดในหนังสือ“พระโลหิตของพระคริสต์” เขียนโดย ศจ. อาร. บี. ธีม, จูเนียร์ ] โดยพระสิริของพระบิดาอย่างไร เราก็จะได้ดำเนินตามชีวิตใหม่ด้วยอย่างนั้น” (โรม 6:3-4)

 

เราได้เข้าส่วนในการตายและการเป็นขึ้นจากความตายของพระองค์ (We are identified with His burial and resurrection)

 

“เพราะว่าถ้าเราเข้าร่วม [คำว่า συμφυτος / sumphutos] กับพระองค์ในการตายของพระองค์ เราก็จะเป็นขึ้นมาอย่างพระองค์ได้ทรงเป็นขึ้นมาจากความตายด้วย” (โรม 6:5)

 

ข้อพระคัมภีร์นี้เขียนเป็นประโยคเงื่อนไขขั้นที่หนึ่ง (first class conditional sentence) ถึงแม้ว่าเริ่มต้นด้วยคำว่า “ถ้า” แต่รูปแบบไวยากรณ์ให้เรารู้ว่าเรื่องนี้ไม่ใช่ข้อสมมุติ แต่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นแล้ว ดังนั้น เราเข้าใจว่าผู้เขียน (อาจารย์ เปาโล) กำลังบอกว่า ผู้เชื่อได้เข้าสนิทกับพระองค์แล้ว เป็นข้อเท็จจริงที่เราไม่ต้องสงสัย

 

การอธิบายคำว่า  συμφυτος / sumphutos

​

1. คำกริยาว่า “σύμφυτος / sumphutos” เป็นคำสนธิ (compound word) ประกอบด้วยสองคำ ได้แก่ “sum” ซึ่งแปลว่า “ร่วมกัน” (ผ่านไปสองพันปี คำนี้ยังถูกใช้ในภาษาอังกฤษประจำวันโดยความหมายไม่เปลี่ยนเลย เช่น “sum total”) และ φύω (phuo) (หรือ φυτεύω / phuteuo) ซึ่งมีความหมายหลักว่า “ปลูก” เพราะฉะนั้น ความหมายของคำนี้คือ “ปลูกร่วมกัน” (ในพระคัมภีร์ฉบับ KJV ข้อนี้เขียนว่า “For if we have been planted together in the likeness of His death...”

2. เราได้พบคำว่า sumphutos แค่ครั้งเดียวในพระคัมภีร์ใหม่ ในข้อนี้อาจารย์เปาโลเขียนถึงเหตุการณ์ที่ไม่มีสิ่งเปรียบเทียบได้

3. การแปลตรงจากภาษากรีกจึงให้เราเห็นถึงการเปรียบเทียบกับเมล็ดพืช  เสมือนกับที่เมล็ดพืชต้องถูกปลูกไว้ในดินก่อนที่จะเกิดมาเป็นสิ่งมีชีวิต  ผู้เชื่อในยุคคริสตจักรก็ได้เข้าส่วนในการตายของพระคริสต์ เพื่อว่าจะสามารถเกิดใหม่ อันเล็งถึงการที่ผู้เชื่อเข้าส่วนในการเป็นขึ้นจากความตาย (โรม 6:4) และกลายเป็น “สิ่งที่ถูกสร้างขึ้นมาใหม่” (“new creation” 2 โครินธ์ 5:17)

4. ในพระคัมภีร์เรายังอ่านถึงการปลูกเมล็ดพืชเป็นการเปรียบเสมือนกับแผนการของพระเจ้าใน มัทธิว 15:13; ยอห์น  12:24, 32; 15:1-8; 1 โครินธ์ 15:42-44)  

5. ผู้เชื่อยังได้เข้าส่วนในการที่พระเยซูเสด็จขึ้นสวรรค์ (ascension of Christ) และในการที่พระองค์ทรงประทับที่เบื้องขวาพระหัตถ์ของพระบิดา (session of Christ)

 

“แต่พระเจ้า ผู้ทรงเปี่ยมด้วยพระกรุณา เพราะเหตุความรักอันใหญ่หลวง ซึ่งพระองค์ทรงรักเรานั้น  ถึงแม้ว่าเมื่อเราตายไปแล้วในการละเมิด พระองค์ยังทรงกระทำให้เรามีชีวิตอยู่กับพระคริสต์ (ซึ่งท่านทั้งหลายรอดนั้นก็รอดโดยพระคุณ) และพระองค์ทรงให้เราเป็นขึ้นมากับพระองค์ และทรงโปรดให้เรานั่งในสวรรคสถานกับพระองค์ในพระเยซูคริสต์” (เอเฟซัส 2:4-6)

 

บัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์เกี่ยวข้องกับคำว่า “ในพระคริสต์” อย่างโดยตรง

 

วลีกรีก “εν χριστω” (“en Christo” / “in Christ”) ได้ปรากฏ 78 ครั้งในพระคัมภีร์ใหม่ และทุกครั้งนั้นก็พูดถึงการที่ผู้เชื่อคงอยู่ในพระคริสต์ เป็นตำแหน่งนิรันดร์ซึ่งไม่มีวันเปลี่ยน เนื่องจากการที่เราได้เข้าส่วนในพระคริสต์เป็นผลลัพธ์ซึ่งมาจาก “การรับบัพติศมา” ด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ เราจึงควรมองว่าทั้งสองสิ่งนี้เกี่ยวข้องกันอย่างโดยตรง 

 

การรับบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ = การเข้าส่วนกับพระคริสต์ = “ในพระคริสต์” = เป็นผู้บริสุทธิ์เพราะตำแหน่งในพระคริสต์ = ได้ร่วมส่วนในพระลักษณะของพระคริสต์ = ได้เข้าถึงพระกายของพระองค์ (คริสตจักรสากล)!

 

การได้รับบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์เป็นการรับรองว่าผู้เชื่อเป็นสมาชิกนิรันดร์ในพระราชวงศ์ของพระเจ้า และมีความสัมพันธ์นิรันดร์กับ “กษัตริย์เหนือกษัตริย์” คือพระเยซูคริสต์เจ้าของเรา

 

เราได้กลายเป็นสิ่งที่ถูกสร้างขี้นมาใหม่ “ในพระคริสต์” 

 

“เหตุฉะนั้นถ้าผู้ใดอยู่ในพระคริสต์ [ซึ่งเป็นสถานะของผู้เชื่อในพระคริสต์ทุกคน] ผู้นั้นก็เป็นสิ่งที่ถูกสร้างใหม่ [καινο κτιςσις / kainos ktisis] แล้ว  สิ่งเก่าๆ ก็ล่วงไป ดูเถิด สิ่งใหม่ๆ เกิดมาแล้ว [γεγονεν καινα / gegonen kaina]” (2 โครินธ์ 5:17)

 

ข้อพระคัมภีร์นี้เป็นข้อหนึ่งซึ่งคริสเตียนมักจะคุ้นเคย แต่เป็นข้อหนึ่งที่ผู้สอนมักจะสอนผิดกับบริบท ซึ่งกระทำให้ผู้ฟังเข้าใจว่าข้อนี้กำลังพูดถึงการเปลี่ยนแปลงทางพฤติกรรม สาเหตุหนึ่งอาจเป็นเพราะว่าพระคัมภีร์ไทยแปลคำว่า “kainos ktisis” ผิดไป คำนี้หมายถึง “สิ่งที่ถูกเนรมิตสร้างขึ้นมาใหม่” (ภาษาอังกฤษควรแปลว่า “a new creation”) ต้นฉบับภาษากรีกไม่มีคำว่า “คน” เลย แต่การที่ผู้แปลพระคัมภีร์เพิ่มคำว่า “คน” เข้าไปนั้นต้องทำให้ผู้อ่านเข้าใจผิดว่าข้อนี้พูดถึงการเปลี่ยนแปลงทางพฤติกรรม “ของคน” ความจริงคือ ข้อนี้พูดถึงการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นทางฝ่ายวิญญาณทั้งนั้น

      ผู้สอนอาจยกข้อนี้ขึ้นมาอ้าง เพื่อให้ผู้เชื่อรู้สึกผิด หรือ เป็นการชี้แนะว่า การที่เป็นผู้เชื่อในพระคริสต์จะต้องพิสูจน์ด้วยการกระทำ เน้นว่า “สิ่งเก่าๆ” ที่ล่วงไปนั้นคือบาปที่ทำ และ “สิ่งใหม่” (หรือจากการแปลผิดว่า “คนใหม่”) คือการกระทำดีที่เกิดจากการเปลี่ยนชีวิต ผู้สอนยังขู่ว่า ถ้าไม่มีการเปลี่ยนแปลงตามนี้ แสดงว่าไม่เชื่อจริง จะต้องตกนรก หรือ อาจจะรอดแบบหวุดหวิด แต่ยังต้องโดนพระเจ้า (หรือคณะกรรมการของโบสถ์!) ลงโทษไปก่อน เป็นต้น การสอนแบบนี้จะทำให้คริสเตียนใหม่กลัว ไม่เห็นพระคุณพระเจ้า ทำให้ประทับใจกับผู้เชื่อที่แสดงพฤติกรรมดีๆ  ในที่สุด เขาเองก็จะหันไปเน้นการกระทำและการเปลี่ยนแต่ภายนอก ในการสรุป การสอนข้อนี้ผิดบริบทจะเน้นและสนับสนุนให้ผู้เชื่อกระทำสิ่งดีๆ “เพื่อพระเจ้า” ทั้งที่ข้อนี้กำลังสอนว่าพระเจ้าได้กระทำอะไรให้เราต่างหาก!

      การที่ผู้เชื่อได้เข้าส่วนในพระเยซูคริสต์เป็นสิทธิพิเศษสำหรับผู้เชื่อในยุคคริสตจักรเท่านั้น ไม่เคยมีสิ่งแบบนี้สำหรับผู้เชื่อในสมัยพระคัมภีร์เดิม และจะไม่มีอีกต่อไปหลังจากยุคคริสตจักรได้สิ้นสุดลง ในฐานะเป็นผู้เชื่อในพระคริสต์เราได้เป็นส่วนหนึ่งใน “กายของพระคริสต์” เรายังมีวลีว่า “ในพระเยซูคริสต์” และเราก็กลายเป็น “สิ่งที่ถูกเนรมิตสร้างขึ้นมาใหม่” แต่แน่นอนว่า เราไม่ได้เป็นสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นมาใหม่เพราะการที่เราเลือกเลิกบางสิ่งบางอย่าง เปลี่ยนนิสัย หรือเปลี่ยนพฤติกรรมประจำวันของเรา เราเป็นสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นมาใหม่เพราะว่า ณ เวลารอดของเรา พระวิญญาณบริสุทธิ์ได้นำเราเข้าส่วนในพระเยซูคริสต์ ซึ่งทำให้เราร่วมส่วนในความชอบธรรม, ชีวิตนิรันดร์, ตำแหน่งในการเป็นกษัตริย์ของพระองค์ และพระลักษณะอื่นๆ ของพระองค์

       ตอนนี้ขอให้เราดู 2 โครินธ์ 5:17 ที่มีคำเขียนว่า “สิ่งเก่าๆ ได้ล่วงไปแล้ว” คำว่า “เก่า” ในที่นี้คือคำกรีกว่า “ἀρχαῖος” (archaios) ซึ่งถูกรักษาไว้ในภาษามนุษย์จนถึงทุกวันนี้ ผ่านสองพันปีความหมายของคำนี้ไม่ได้เปลี่ยนเลย ภาษาอังกฤษยังใช้คำ “archaic” ซึ่งมีความหมายเดิมว่า “จากจุดเริ่มต้น” หรือ “จากโบราณ” (เช่น มีคำว่า “archeology” แปลว่า “โบราณคดี”)

      ผู้ที่สอนข้อนี้ตามคริสตจักรมักจะสอนว่า “สิ่งเก่าๆ ก็ล่วงไป” นั้น หมายถึงบาปและความผิดพลาดอื่นๆ ของผู้เชื่อที่กำลังเปลี่ยนพฤติกรรมหลังจากได้เชื่อในพระเยซูคริสต์แล้ว (หรืออย่างน้อย ผู้เชื่อที่เรียนรู้ที่จะซ่อนบาปของเขาจากสายตาของคนอื่น) อย่างไรก็ตาม บริบทของข้อนี้ทำให้เรารู้ว่าอาจารย์เปาโลกำลังพูดถึงตำแหน่งของผู้เชื่อ “ในพระคริสต์” ยังมีไวยากรณ์ภาษากรีกที่บอกเราว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเหตุการณ์ที่ผ่านไปแล้ว (คำว่า “ล่วงไป” (παρέρχομαι / par-erchomai) เขียนเป็น aorist active indicative ส่วนคำว่า “เกิดขึ้นมาใหม่” เป็นคำว่า γίνομαι / ginomai เขียนเป็น perfect active indicative ให้ผู้อ่านเข้าใจว่าการกระทำสมบูรณ์แล้ว ไม่มีอะไรต้องทำอีก)

      “สิ่งเก่าๆ ที่ล่วงไป” นั่นคืออำนาจของธรรมชาติบาป (ที่ถูกเรียกว่า “มนุษย์เก่า” ในโรม 6:6; เอเฟซัส 4:22; โคโลสี 3:9 เนื่องจากธรรมชาติบาปเก่าแก่ตั้งแต่บาปดั้งเดิมของอาดัมในสวนเอเดน) และบาปดั้งเดิมนั้น สองสิ่งนี้ได้ “ล่วงไป” (พร้อมกับการพิพากษาลงโทษจากพระเจ้า) ณ เวลามีคนเชื่อในพระคริสต์ในฐานะเป็นพระผู้ช่วยให้รอด (โรม 5:12-21; 1 โครินธ์ 15:22)

      อนึ่ง ผู้เชื่อก็ได้เปลี่ยนแปลงในเรื่องตำแหน่ง จากตำแหน่งของคนบาปที่ถูกพิพากษาลงโทษถึงบึงไฟนรก (“ในอาดัม” 1 โครินธ์ 15:22)  เขาถูกยกย้ายไปอย่างถาวร ให้อยู่ในตำแหน่งนิรันดร์ ในกษัตริย์เหนือกษัตริย์ ผู้ซึ่งประทับอยู่เบื้องขวาพระหัตถ์ของพระเจ้าพระบิดา นี่คือตำแหน่งที่สูงกว่าทูตสวรรค์ทั้งหลายเสียอีก! (ฮีบรู 1:3, 4)

 

ลักษณะของบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์

 

บัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ไม่ใช่ประสบการณ์ส่วนตัวของผู้เชื่อ หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ ผู้เชื่อไม่สามารถมองเห็น สัมผัส ได้ยิน ได้กลิ่น หรือรับรส ของเหตุการณ์นั้นได้! การรับบัพติศมานี้เป็นเหตุการณ์ทางฝ่ายวิญญาณ วิธีเดียวที่เราสามารถรับรู้ถึงสิ่งนี้ก็คือ ผ่านความเชื่อ (“faith perception”) คือผ่านการเรียนหลักคำสอนพระคัมภีร์เท่านั้น (โรม 10:17; 2 โครินธ์ 5:7)

​

1. การได้รับบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ไม่ใช่การที่รู้สึกหรือสัมผัสได้ และไม่ใช่การเคลื่อนไหวที่จะต้องแสดงออกด้วยการทำสิ่งแปลกประหลาด

2. (สำหรับผู้เชื่อปัจจุบัน) การได้รับบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ไม่ได้สำแดงออกด้วยการพูดภาษาแปลกๆ หรือเกี่ยวกับการพูดภาษาแปลกๆ ใดๆ ทั้งสิ้น

3. การได้รับบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์เป็นพระราชกิจของพระเจ้าซึ่งพระองค์กระทำอย่างสมบูรณ์ในช่วงเวลาหนึ่ง (คือ วินาทีแรกที่คนเชื่อในพระเยซูคริสต์ในฐานะเป็นพระผู้ช่วยให้รอดของตนเป็นครั้งแรก) บัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ไม่ได้พัฒนาจากลำดับหนึ่งถึงอีกลำดับหนึ่ง ก็คือ ไม่ได้ “ดีขึ้น” หรือ “หยั่งลึกลง” ตามการเติบโตฝ่ายวิญญาณของผู้เชื่อ

4. การรับบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ไม่เกี่ยวข้องกับความพยายาม หรือความดีของผู้เชื่อ แต่เป็นสิ่งที่พระเจ้าทรงประทานด้วยพระคุณ เพราะความเชื่อในพระเยซูคริสต์ 

5. เหมือนดังที่บัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์จะไม่มีวันพัฒนา หรือ “ดีขึ้น” เพราะเป็นสิ่งที่ผู้เชื่อได้รับอย่างสมบูรณ์แต่แรก ในทางตรงกันข้าม การกระทำผิดบาปจะไม่ทำให้ผู้เชื่อต้องสูญเสียผลของบัพติศมานั้น หมายความว่า ผู้เชื่อจะไม่มีวันสูญเสียตำแหน่ง “ในพระคริสต์” ของเขาไป

6. บัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ไม่เกี่ยวกับเสรีภาพในการตัดสินใจของผู้เชื่อ (คุณไม่ต้องเลือกว่าจะรับบัพติศมานี้หรือไม่! เพราะเป็นสิ่งที่คุณได้รับ ณ เวลาเชื่อในพระคริสต์อยู่แล้ว)

7. บัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ทำให้ผู้เชื่อร่วมส่วนในชัยชนะทางยุทธศาสตร์ของพระเยซูคริสต์ในสงครามระหว่างฝ่ายพระเจ้ากับฝ่ายซาตาน (โคโลสี 2:13-15)

8. การที่เราอยู่ “ในพระคริสต์” ยังหมายความว่าเราเป็นถ้วยรางวัลแห่งพระคุณของพระเจ้า (trophies of God’s grace) ซึ่งพระคริสต์จะมอบให้แก่พระบิดา (โคโลสี 1:20-22)

9. การรับบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์กระทำให้ผู้เชื่อรับสถานะเป็นสมาชิกและเป็นปุโรหิตในพระราชวงศ์ของพระเจ้าตราบชั่วนิรันดร์ (1 เปโตร 2:9)

10. บัพติศมานี้กระทำให้ผู้เชื่อทุกคนเท่าเทียมกันในสถานภาพของการเป็นสมาชิกในพระราชวงศ์ของพระเจ้า ซึ่งเป็นสถานภาพที่เป็นไปไม่ได้ในโลกมนุษย์ (กาลาเทีย 3:26, 27)

11. บัพติศมานี้ไม่เคยมีต่อผู้เชื่อในยุคสมัย (dispensation) อื่น (โคโลสี 1:25, 26) และจะไม่มีต่อผู้เชื่อหลังจากยุคคริสตจักรสิ้นสุดลง (พระเยซูคริสต์ได้ทรงเผยพระวจนะถึงบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ก่อนยุคคริสตจักรเพียงไม่กี่วัน (ยอห์น 14:16-20; กิจการ 1:5) แต่ไม่มีการเผยพระวจนะในพระคัมภีร์ที่บอกเราถึงบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ในยุคอื่นในอนาคต

12. บัพติศมานี้กระทำผู้เชื่อในพระคริสต์ได้กลายเป็นหนึ่งเดียวกัน ภายในกายของพระคริสต์ (เอเฟซัส 4:3-5)

13. บัพติศมานี้เป็นอีกหนึ่งเครื่องหมายที่บ่งบอกถึงการระงับยุคอิสราเอลไว้ชั่วคราว และเป็นการเริ่มต้นของยุคคริสตจักร (มัทธิว 16:18; กิจการ 1:5; 2:3; 11:15-17)

14. การบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ไม่เกี่ยวข้องกับน้ำแต่อย่างใด

 

การเปรียบเทียบระหว่าง โนอาห์ นาวา และน้ำท่วม

 

ใน 1 เปโตร 3:18-21 เปโตรได้เขียนไว้ว่า การที่โนอาห์ได้รับการช่วยให้รอดจากน้ำท่วมนั้นเป็นการอุปมาที่เปรียบเทียบกับบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์

“ด้วยว่า พระคริสต์เช่นกันก็ได้ทนทุกข์ครั้งเดียวเท่านั้น เพราะความผิดบาป คือพระองค์ผู้ชอบธรรมเพื่อผู้ไม่ชอบธรรม เพื่อพระองค์จะได้ทรงนำเราทั้งหลายไปถึงพระเจ้า ฝ่ายเนื้อหนังพระองค์ก็ทรงสิ้นพระชนม์ แต่ทรงมีชีวิตขึ้นโดยพระวิญญาณ...” (1 เปโตร 3:18)  

 

“...เมื่อพระเจ้าทรงโปรดงดโทษไว้นาน คือครั้งโนอาห์ เมื่อกำลังจัดแจงต่อนาวา ในนาวานั้นได้รอดจากน้ำน้อยคน คือแปดคน เช่นเดียวกัน บัดนี้ พิธีบัพติศมา [ต้นฉบับมีแต่คำ “บัพติศมา” ไม่มีคำว่า “พิธี” อย่างที่เราได้อ่านในพระคัมภีร์ฉบับภาษาไทย] ซึ่งเป็นภาพแสดงการเปรียบเทียบ [คำกรีกคือ ἀντίτυπον /antitupon]  ที่รอดแก่เราทั้งหลาย ไม่ใช่ด้วยชำระล้างสิ่งสกปรกจากเนื้อหนัง [เล็งถึงการเอาร่างกายลงน้ำ กล่าวคือ บัพติศมาด้วยน้ำ] แต่ [สันธานแสดงความผิดแผก (contrasting conjunction)  ว่า ἀλλά / alla ] โดยให้มีความสำนึกถูกต่อพระเจ้า [“a good conscience toward God แสดงถึงความเชื่อในพระเยซูคริสต์ตอนที่ได้ยินพระกิตติคุณ]  โดยซึ่งพระเยซูคริสต์ได้ทรงเป็นขึ้นมาจากตาย [ซึ่งเป็นส่วนสำคัญของพระกิตติคุณที่คนต้องเชื่อก่อนจะได้รับความรอด  1 เธสะโลนิกา 4:14]” (1เปโตร 3:20ข-21)  

 

เรือของโนอาห์เป็นสัญญลักษณ์ถึงการทรงจัดเตรียมอันสมบูรณ์แบบของพระเจ้า สำหรับทุกคนที่วางใจเชื่อในพระเยซูคริสต์ โนอาห์และครอบครัวของเขาทุกคนเป็นผู้เชื่อ พระเจ้าจึงทรงเตรียมและทรงนำพวกเขาทุกคนให้เข้าเรือ (เข้าส่วนกับเรือลำนั้น โดย “อยู่ในนาวา”) และช่วยพวกเขาให้รอดจากการพิพากษาลงโทษที่มาโดยน้ำท่วมโลกนั้น เหมือนดังที่มีประตูบานเดียวเข้าเรือ ชาวโลกก็มีแค่ประตูเดียวที่ต้องเข้า ซึ่งจะให้ “เข้าส่วน” หรือ “อยู่ในพระคริสต์” เพื่อจะรอดจากการพิพากษาของพระเจ้า (ยอห์น 10:7-9) 

 

บัพติศมา “แท้” ประการที่ 4

บัพติศมาด้วยไฟ

Real Baptism No. 4: The Baptism of Fire

​

บัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์เกี่ยวข้องกับการเสด็จของพระเยซูคริสต์เป็นครั้งแรก (กิจการ 1:5) อย่างที่พระเยซูตรัสต่อสาวกว่า “...เพราะว่ายอห์นให้รับบัพติศมาด้วยน้ำก็จริง แต่ไม่ช้าไม่นาน [แค่ 10 วัน คือวันเพ็นเทคอสต์] ท่านทั้งหลายจะรับบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์" 

      ส่วนบัพติศมาด้วยไฟนั้น เกี่ยวข้องกับการเสด็จของพระเยซูคริสต์เป็นครั้งที่สอง เมื่อพระองค์ได้เสด็จกลับมา มนุษยชาติก็จะถูกแบ่งเป็นสองประเภท ได้แก่ ผู้เชื่อ และผู้ที่ไม่เชื่อ ผู้ที่ไม่เชื่อจะต้อง “เข้าส่วนกับไฟ” (“be identified with fire”) คือจะตายด้วยไฟ (อิสยาห์ 66:15-16; ดาเนียล 7:10; โยเอล 2:1-3; มาลาคี 4:1)

 

“เมื่อบุตรมนุษย์จะเสด็จมาในสง่าราศีของพระองค์ [เป็นการเสด็จครั้งที่สองของพระคริสต์] พร้อมกับเหล่าทูตสวรรค์อันบริสุทธิ์ทั้งปวง เมื่อนั้นพระองค์จะประทับบนพระที่นั่งอันรุ่งเรืองของพระองค์ [ที่เมืองเยรูซาเล็ม] บรรดาประชาชาติต่างๆ จะประชุมพร้อมกันต่อพระพักตร์พระองค์ และพระองค์จะทรงแยกมนุษย์ทั้งหลายโดยแยกพวกหนึ่งออกจากอีกพวกหนึ่ง เหมือนอย่างผู้เลี้ยงแกะแยกแกะออกจากแพะ และพระองค์จะทรงจัดฝูงแกะให้อยู่เบื้องขวาพระหัตถ์ของพระองค์ แต่ฝูงแพะนั้นจะทรงจัดให้อยู่เบื้องซ้าย” (มัทธิว 25:31-33)

 

  “แล้วพระองค์จะตรัสกับบรรดาผู้ที่อยู่เบื้องซ้ายพระหัตถ์ด้วยว่า `ท่านทั้งหลาย ผู้ต้องสาปแช่ง [ผู้ที่ไม่เชื่อ ทั้งชาวยิวและคนต่างชาติ] จงถอยไปจากเราเข้าไปอยู่ในไฟซึ่งไหม้อยู่เป็นนิตย์ ซึ่งเตรียมไว้สำหรับพญามารและสมุนของมันนั้น” (มัทธิว 25:41)

 

ในข้อนี้พระองค์ตรัสถึงบึงไฟนรก (“ไฟซึ่งไหม้อยู่เป็นนิตย์” ) แต่ก่อนหน้านั้นผู้ที่ไม่เชื่อ พร้อมด้วยซาตานและทูตสวรรค์ที่อยู่ฝ่ายเดียวกับมัน จะต้องถูกขังอยู่ในแดนคนตาย (Hades) ก่อน นั่นหมายความว่าผู้ที่ไม่เชื่อจะต้องตายไปก่อน ซึ่งจะตายเพราะการ “เข้าส่วน” กับไฟ

 

“เรา [ยอห์นกำลังพูด] ให้เจ้าทั้งหลายรับบัพติศมาด้วยน้ำ เพราะ [คำกรีกว่า εις / eis] การเปลี่ยนความคิด [คำกรีก μετάνοια / metanoia ต้องแปลตรงว่า “เปลี่ยนความคิด” เล็งถึงการเชื่อในพระคริสต์เป็นพระผู้ไถ่บาป] แต่ผู้ที่จะมาภายหลังเรา [พระเยซูคริสต์] มีฤทธิ์อำนาจยิ่งกว่าเราอีก ซึ่งเราไม่คู่ควรแม้จะถือฉลองพระบาทของท่าน ท่านจะทรงให้เจ้าทั้งหลายรับบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ [แก่ผู้เชื่อในยุคคริสตจักร] และด้วยไฟ [แก่ผู้ที่ไม่เชื่อที่อยู่บนโลก ณ เวลาพระคริสต์เสด็จกลับมา]” (มัทธิว 3:11 เทียบกับ ลูกา 3:16; วิวรณ์ 19:11)

      ขอสังเกตุ มัทธิว 3:11 ต้องได้รับการแปลที่ถูกต้อง กล่าวคือ “เราให้เจ้าทั้งหลายรับบัพติศมาด้วยน้ำ เพราะ การเปลี่ยนความคิด” เพื่อว่าจะไม่ทำให้ผู้อ่านเข้าใจผิดว่า การรับบัพติศมาด้วยน้ำจะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง (เช่น “การกลับใจ”) แล้วนำไปถึงความรอด ภาษาอังกฤษฉบับแปลหลายฉบับ (เช่น KJV, NASB, NIV บอกว่า “I indeed baptize you with water to repentance.” หรือไม่ก็ “...for repentance.”) ซึ่งทำให้ผู้อ่านต้องสับสน เพราะการแปลคำบุพบทกรีก “eis” ว่า “to” (“ถึง”) หรือ “for” (สำหรับ) ในบริบทนี้ไม่ได้ความ ในต้นฉบับมีคำ eis เขียนคู่กับคำนามว่า “metanoia” ในรูปแบบ accusative (เป็นกรรมของประโยค) ซึ่งคำ metanoia (และคำกริยา metanoeo) นั้นมีความหมายตรงตัวอักษรว่า “การเปลี่ยนความคิด” (เช่น ในมาระโก 1:15; มัทธิว 12:41) คำบุพบทว่า eis แปลได้หลายทางมาก (เช่น อยู่ที่ ต่อ เพราะ สำหรับ ถึง บน เกี่ยวกับ จึง และอื่นๆ (แม้กระนั้นก็ตาม พจนานุกรมกรีกทั้งหลายไม่พบคำที่จะตรงกับคำว่า “แสดงว่า” อย่างที่เห็นในพระคัมภีร์ฉบับภาษาไทยเลย！)) เพราะฉะนั้น คนแปลจึงต้องเข้าใจบริบทอย่างถูกต้องก่อนถึงจะสามารถแปลคำ eis ได้อย่างถูกต้องเช่นกัน ในพระคัมภีร์ยังมีข้ออื่นที่ต้องแปลคำ eis ว่า “เพราะ” ตามบริบทของมัน เช่นดังต่อไปนี้

 

“ชาวนีนะเวห์ได้เปลี่ยนความคิด [metanoeo] เพราะ [eis] คำประกาศของโยนาห์” (มัทธิว 12:41)

 

“เพราะ [eis] พระสัญญาของพระเจ้า ท่าน [อับราฮัม] มิได้วอกแวกในความไม่เชื่อ แต่ท่านมีความเชื่อมั่นคงยิ่งขึ้น จึงถวายเกียรติยศแด่พระเจ้า” (โรม 4:20) 

 

ในตอนนี้ ขอเตือนผู้เรียนว่า มีผู้สอนหลายคนที่อาจดูเหมือนว่าเป็นผู้รู้ ซึ่งสอนว่าบัพติศมาด้วยน้ำจำเป็นในการรับรองชีวิตนิรันดร์ (ซึ่งพวกนี้ได้ปฏิเสธหลักการพระคุณอันเป็นพื้นฐานในการรับความรอดด้วยความเชื่ออย่างเดียว ในพระคริสต์เพียงผู้เดียว (faith alone in Christ alone)) ผู้สอนพวกนี้ต้องอาศัยการแปลผิดของข้อนี้ (มัทธิว 3:11)เพื่อสนับสนุนข้อโต้เถียงของเขา จึงสอนเท็จว่า คำ “eis” ไม่สามารถแปลได้ว่า “เพราะ” เพื่อไม่ให้จุดยืนของเขาล้มลง

      ผู้ที่ไม่เชื่อได้ “เข้าส่วน” กับไฟตลอดนิรันดร์ ซึ่งเป็นการที่พวกเขาต้องเข้าส่วนกับการพ่ายแพ้ของซาตาน ผู้ที่ไม่เชื่อทั้งหมดที่มีชีวิตอยู่บนโลกตอนที่พระเยซูเสด็จกลับมาจะต้องถูกถอดถอนจากโลก เป็นส่วนหนึ่งของแผนการพระเจ้าในการริเริ่มยุคพันปีของพระคริสต์ พระคริสต์จะใช้ไฟในการประหารพวกเขา ซึ่งถูกเปรียบเสมือน “ตอข้าว” และ “แกลบ” 

 

“พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัสว่า "ดูเถิด วันนั้นจะมาถึง คือวันที่จะเผาไหม้เหมือนเตาอบ เมื่อคนที่อวดดีทั้งสิ้น เออ และคนที่ประกอบความชั่ว ทั้งหมดจะเป็นเหมือนตอข้าว วันที่จะมานั้นจะไหม้เขาหมด จนไม่มีรากหรือกิ่งเหลืออยู่เลย” (มาลาคี 4:1)

 

“พระหัตถ์ของพระองค์ถือพลั่วพร้อมแล้ว และจะทรงชำระลานข้าวของพระองค์ให้ทั่ว พระองค์จะทรงเก็บข้าวของพระองค์ไว้ในยุ้งฉาง [ผู้เชื่อจะเข้ายุคพันปีของพระคริสต์] แต่พระองค์จะทรงเผาแกลบ [ผู้ที่ไม่เชื่อ] ด้วยไฟที่ไม่รู้ดับ" (มัทธิว 3:12)

​

มีคำอุปมา 4 เรื่อง ที่สอนถึงการที่พระผู้เป็นเจ้าจะทรงแบ่งแยกผู้เชื่อกับผู้ที่ไม่เชื่อ ก่อนที่ผู้ที่ไม่เชื่อจะต้องรับบัพติศมาด้วยไฟ

​

1. ข้าวสาลี และ ข้าวละมาน (มัทธิว 13:24-30)

2. ปลาที่ดี และ ปลาที่ไม่ดี (มัทธิว 13:47-50)

3. หญิงพรหมจารีที่มีปัญญา และ หญิงพรหมจารีที่โง่ (มัทธิว 25:1-13)

4. แกะ และ แพะ (มัทธิว 25:32-41)

 

 

บัพติศมาอันเป็นพิธีกรรม

Ritual baptisms

​

ในพระคัมภีร์มีบัพติศมาอันเป็นพิธีกรรมทั้งสามแบบ ซึ่งทุกๆ แบบใช้น้ำ ดังต่อไปนี้

​

1. พิธีบัพติศมาด้วยน้ำที่ยอห์นเป็นผู้ประกอบพิธี สำหรับผู้เชื่อที่อยู่ก่อนยุคคริสตจักร

2. พิธีบัพติศมาด้วยน้ำของยอห์น ประกอบให้แก่พระเยซูคริสต์

3. พิธีบัพติศมาด้วยน้ำสำหรับผู้เชื่อในยุคคริสตจักร

 

 

บัพติศมาอันเป็นพิธีกรรม ประการที่ 1

พิธีบัพติศมาด้วยน้ำของยอห์น สำหรับผู้เชื่อก่อนยุคคริสตจักรเริ่มต้น

Ritual Baptism No. 1: The water baptism of John for believers before the Dispensation of the Church Age

 

ในพิธีกรรมจุ่มน้ำทั้งสามรูปแบบนี้ น้ำเป็นสัญลักษณ์ถึงสิ่งที่ผู้ที่ได้ “รับบัพติศมา” นั้นถูกนำ “เข้าส่วน” กันตามบัพติศมาแท้อันมีผลฝ่ายวิญญาณ เช่น ในบัพติศมาด้วยน้ำของยอห์น การที่ผู้เชื่อได้เข้าไปในน้ำเป็นสัญลักษณ์ถึงการที่พวกเขาได้เข้าส่วนกับพระเมสสิยาห์ และแผ่นดินของพระองค์ (มัทธิว 3:1-11; มาระโก 1:4; ยอห์น 1:25-28) การบัพติศมาด้วยน้ำที่ยอห์นประกอบให้ผู้เชื่อเหล่านั้น จัดขึ้นในยุคอิสราเอล ไม่ใช่ยุคคริสตจักร อย่างไรก็ตาม หลังจากวันเพ็นเทคอสต์ (ซึ่ง เป็นการเริ่มต้นของยุคคริสตจักร) พวกที่ได้รับบัพติศมาจากยอห์นได้รับพิธีกรรมบัพติศมาด้วยน้ำใหม่ เป็นสัญลักษณ์ถึงการที่พวกเขาได้เข้าส่วนกับแผนการของพระเจ้าในฐานะเป็นผู้เชื่อแห่งยุคคริสตจักร (กิจการ 18:25-26; 19:1-5)

​

​

​

บัพติศมาอันเป็นพิธีกรรม ประการที่ 2

พิธีบัพติศมาด้วยน้ำของยอห์น ประกอบให้แก่พระเยซูคริสต์

Ritual Baptism No. 2: The water baptism of John for Jesus Christ

 

สำหรับพระเยซูคริสต์ น้ำหมายความว่าอะไร? การที่พระองค์ลงในน้ำเป็นสัญลักษณ์ถึงการที่พระองค์ยอมเข้าส่วนกับแผนการความรอดที่พระบิดาทรงประสงค์และกำหนดให้พระองค์ ได้แก่ การที่พระเยซูจะเสด็จสู่ไม้กางเขน ได้เข้าส่วนกับบาปของมนุษย์ทั้งปวง และรับการพิพากษาลงโทษสำหรับบาปเหล่านั้น เพื่อที่ “จะสำเร็จตามความชอบธรรมทุกประการ” (English: “in order to fulfill all righteousness” มัทธิว 3:15) การที่พระองค์เสด็จออกมาจากน้ำแสดงถึงการที่พระองค์จะเป็นขึ้นจากความตายถึงพระสิรินิรันดร์ ซึ่งได้รับการรับรองจากทั้งองค์พระวิญญาณบริสุทธิ์ ผู้ซึ่ง “เสด็จลงมา [จากสวรรค์] ดุจนกพิราบและสถิตอยู่บนพระองค์” และจากพระบิดา ซึ่งตรัสจากสวรรค์ว่า "ท่านผู้นี้เป็นบุตรที่รักของเรา เราชอบใจท่านมาก" (มัทธิว 3:16-17)

  พระเยซูไม่ใช่คนบาปที่เพิ่งได้รับความรอดแล้วอยากจะแสดงให้เห็นถึงชีวิตใหม่ในพระเจ้าผ่านพิธีจุ่มน้ำ พระองค์ไม่จำเป็นต้อง “เข้าส่วน” ในอาณาจักรใดๆ ก็ตาม เพราะว่าพระองค์ทรงเป็นอาณาจักรเองเพราะฉะนั้น เราต้องจำไว้ว่า บัพติศมาด้วยน้ำของพระเยซูนี้มีไว้จำเพาะพระองค์ และต้องเข้าใจว่า ในพิธีของพระองค์นั้น น้ำเป็นสัญลักษณ์ถึงพันธกิจไม้กางเขนของพระองค์

 

 

บัพติศมาอันเป็นพิธีกรรม ประการที่ 3

พิธีบัพติศมาด้วยน้ำสำหรับผู้เชื่อในยุคคริสตจักร

Ritual Baptism No. 3: The water baptism for believers of the Church Age

 

      นี่คือพิธีกรรมที่ให้ผู้เชื่อเป็นพยานต่อชีวิตใหม่ในพระคริสต์ เป็นพิธีกรรมที่เล็งถึงการที่ผู้เชื่อได้รับบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ อันเป็นบัพติศมาแท้ (1 โครินธ์ 12:13; กาลาเทีย 3:27; เอเฟซัส 4:5) พิธีกรรมนี้เป็นสิ่งจำเป็นในการให้ผู้เชื่อใหม่สามารถเข้าใจว่าพระวิญญาณบริสุทธิ์ได้นำพวกเขาให้เข้าส่วนกับพระเยซูคริสต์ ก่อนที่หลักคำสอนเรื่องนี้ได้รับบันทึกไว้เป็นลายลักษณ์อักษร และในที่สุดได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของพระคัมภีร์ใหม่

      พิธีกรรมบัพติศมาด้วยน้ำนี้ มีไว้สำหร้บผู้เชื่อในพระคริสต์เท่านั้น (กิจการ 8:37) ในการรับบัพติศมานี้ น้ำได้เล็งถึงการที่ผู้เชื่อเข้าส่วนในพระคริสต์ (identified with Jesus Christ) และ พระกายของพระองค์ (คือ คริสตจักรของพระองค์) ซึ่งอยู่ในบท “บัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์” ก่อนหน้านี้

 

พิธีกรรมบัพติศมาด้วยน้ำได้เล็งถึงการที่ผู้เชื่อ “เข้าส่วน” ในทางสองด้าน (a double identification ตาม ที่อาจารย์เปาโลเขียนไว้ใน โรม 6:3-13)

​

1. การที่ผู้เชื่อลงใต้พื้นน้ำเป็นสัญลักษณ์ถึงการเข้าส่วนกับพระเยซูในความตาย คือ ความตายทางฝ่ายวิญญาณ (substitutionary spiritual death) และทางฝ่ายร่างกาย (physical death) และ ในการฝังพระศพของพระองค์ ซึ่งยังเป็นสัญลักษณ์ว่า ผู้เชื่อได้พ้นจากบาปแล้ว

2. การที่ผู้เชื่อได้ผุดขึ้นจากน้ำเป็นสัญลักษณ์ถึงการเข้าส่วนกับพระเยซูคริสต์ในการเป็นฟื้นขึ้นจากความตาย การเสด็จสู่สวรรค์ และการที่พระองค์ทรงพระทับเบื้องขวาพระหัตถ์ของพระบิดา (current positional truth) ก็ยังเป็นสัญลักษณ์ว่าผู้เชื่อกำลังดำเนินในชีวิตใหม่ และมีโอกาสที่จะผลิตผลฝ่ายวิญญาณได้

สำหรับยุคคริสตจักร มีสองพิธีกรรมที่ประกอบภายในคริสตจักร

​

1. บัพติศมาด้วยน้ำ ซึ่งคริสตจักรส่วนใหญ่จะแนะนำผู้เชื่อทำครั้งเดียวหลังจากผู้เข้าร่วมได้ผ่านการอบรมก่อน 

2. พิธีมหาสนิท ซึ่งคริสตจักรส่วนใหญ่ทำเดือนละครั้ง แต่ผู้เชื่อสามารถประกอบพิธีส่วนตัวเองได้ (1 โครินธ์11:23-27)

มุมมองของเปาโลและเปโตร ถึงพิธีบัพติศมาด้วยน้ำ ในช่วงหลังๆ ของพันธกิจของพวกเขา

 

      ข้อพระคัมภีร์ที่เขียนถึงพิธีบัพติศมาด้วยน้ำ ส่วนมากพบในพระธรรมกิจการของอัครทูต ข้อเหล่านี้บันทึกถึงช่วงเริ่มต้นของยุคคริสตจักร ก่อนที่มีใครบันทึกถึงบัพติศมาที่แท้จริง (บัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ ที่ให้ผู้เชื่อได้เข้าส่วนกับพระเยซูคริสต์) เป็นตัวหนังสือ

      อาจารย์เปาโลได้บอกชาวโครินธ์ว่าเขาหยุดการใช้พิธีบัพติศมาด้วยน้ำเพราะว่า การเข้าใจผิดเกี่ยวกับวิธีการประกอบพิธีและความหมายของพิธีบัพติศมากำลังกระทำให้พี่น้องในพระคริสต์แตกแยกกัน (กิจการ 2:38; 8:36-38; 16:15, 33; 1 โครินธ์ 1:11-17)

 

“เพราะว่าพระคริสต์มิได้ทรงใช้ข้าพเจ้าไปเพื่อให้เขารับบัพติศมา [ด้วยน้ำ] แต่เพื่อให้ประกาศข่าวประเสริฐ แต่มิใช่ด้วยชั้นเชิงฉลาดในการพูด เกรงว่าเรื่องกางเขนของพระคริสต์จะหมดฤทธิ์เดช” (1 โครินธ์ 1:17)

 

      ในเวลาต่อมา เปโตรก็เห็นว่ามีผู้เชื่อหลายคนที่เน้นพิธีบัพติศมาด้วยน้ำมากเกินควร จึงได้สอนอย่างประชดว่า พิธีน้ำนั้นเปรียบเสมือนกับการอาบน้ำ (“ชำระราคีแห่งเนื้อหนัง” พระคัมภีร์ฉบับแปลภาษาอังกฤษมักใช้คำว่า “putting away of the filth” 1 เปโตร 3:21) ซึ่งผู้เขียนอธิบายข้อนี้แล้วในหัวข้อ การเปรียบเทียบระหว่าง โนอาห์ นาวา และน้ำท่วม) หลักการสำคัญในที่นี้คือ การกระทำพิธีกรรมโดยปราศจากความเข้าใจในความจริงที่อยู่เบื้องหลังพิธีนั้นล้วนไม่มีความหมาย (“ritual without reality is meaningless.”)

      อาจารย์เปาโลเขียนในโรม 6:3-4 และ 1 โครินธ์ 12 เพื่ออธิบายถึงบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์และการเข้าส่วนในพระคริสต์ในการตายและในการเป็นขึ้นจากความตายของพระองค์ อัครสาวกได้ใช้พิธีบัพติศมาด้วยน้ำเพื่อให้ผู้เชื่อเข้าใจถึงสิ่งเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม อาจารย์เปาโลรู้จักหลักคำสอนเรื่องนี้ และผ่านการเขียนของเขาพยายามให้ผู้อ่านเข้าใจว่าการสอนเกี่ยวกับเรื่องที่ผู้เชื่อเข้าส่วนกับพระคริสต์ผ่านการรับบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์จะเกิดผลได้มากกว่าการทำพิธีบัพติศมาด้วยน้ำ

      ขอย้ำอีกครั้งว่า หลังจากพระคัมภีร์ได้บันทึกไว้อย่างสมบูรณ์แบบแล้ว พิธีบัพติศมาด้วยน้ำกลายเป็นเรื่องไม่จำเป็น เนื่องจากคำสั่งสอนที่ได้มาจากพระคัมภีร์จะทำให้ผู้เชื่อเข้าใจถึงการเข้าส่วนกับพระเยซูผ่านบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ ได้ยิ่งลึกซึ้งกว่าพิธีกรรมบัพติศมาด้วยน้ำ

 

​

การรับพิธีบัพติศมาด้วยน้ำเป็นเรื่องจำเป็นก่อนได้รับความรอดหรือไม่?

 

มีอย่างน้อย 4 เหตุผลหลักที่ให้เราจะต้องตอบ “ไม่” ต่อคำถามนี้

 

1. เหตุผลทางศาสนศาสตร์ (Theological Reason) 

พระคำของพระเจ้าสอนชัดเจนว่าเราได้รับความรอดโดยพระคุณ เพราะความเชื่อในพระคริสต์เพียงผู้เดียว เราจึงต้องสรุปง่ายๆ ว่า พิธีบัพติศมาด้วยน้ำไม่ได้ให้คนรอด หรือเป็นส่วนหนึ่งในการนำคนหนึ่งมาถึงความรอด มนุษย์ไม่สามารถกระทำสิ่งใดๆเพื่อที่จะรับชีวิตนิรันดร์ หรือจะรักษาชีวิตนิรันดร์ของเขาเอาไว้ได้ (โรม 4:4-5; 11:6; เอเฟซัส 2:8-9; ทิตัส 3:5)

 

2. เหตุผลจากข้อพระคัมภีร์อย่างโดยตรง (Direct evidence from the scripture)

 

“แต่เมื่อฟีลิปได้ประกาศเรื่องอาณาจักรของพระเจ้า และพระนามแห่งพระเยซูคริสต์แล้ว คนทั้งหลายได้เชื่อ และรับบัพติศมาทั้งชายและหญิง ซีโมนเองก็เชื่อ และเมื่อรับบัพติศมาแล้วก็อยู่กับฟีลิปต่อไป” (กิจการ 8:12,13)

 

      ข้อนี้ให้เราเห็นลำดับเหตุการณ์ได้ชัด ความเชื่อมาก่อน (ซึ่งความเชื่อก็พอที่จะรับความรอดแล้ว ตาม ยอห์น 3:16; กิจการ 16:31) การรับบัพติศมาด้วยน้ำมาทีหลัง

      ในกิจการ 10:44-48 เราก็เห็นลำดับเหตุการณ์อันเดียวกัน เปโตรได้ประกาศข่าวประเสริฐเป็นสิ่งแรก แล้วพระวิญญาณบริสุทธิ์ “...เสด็จลงมาสถิตกับคนทั้งปวงที่ฟังพระวจนะนั้น” ซึ่งเป็นเครื่องหมายที่บอกเราว่าพวกเขาได้เชื่อในสิ่งที่ฟังด้วย แล้วรับความรอดแล้ว (พระวิญญาณบริสุทธิ์ไม่มีทางที่จะสถิตกับผู้ที่ไม่เชื่อ หรือให้คนที่ไม่เชื่อพูดภาษาต่างๆ และยกย่องสรรเสริญพระเจ้า) และแล้วเปโตร “จึงสั่งให้เขารับบัพติศมาในพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้า”

      กิจการ 9:17-18; 22:6-16 : ลำดับเหตุการณ์เป็นดังนี้ว่า (1) อาจารย์เปาโลได้บังเกิดใหม่ในเมืองดามัสกัส หลังจากอานาเนียได้ท้าทายเขาให้เชื่อในพระเยซู (กิจการ 22:16) (2) เปาโลถูกประกอบด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ และ (3) อานาเนียประกอบพิธีบัพติศมาด้วยน้ำให้เปาโล (กิจการ 9:18; 22:16)

​

3.เหตุผลตามหลักตรรกวิทยา (The logical argument)

 

คนที่เชื่อว่าบัพติศมาด้วยน้ำเป็นเงื่อนไขในการรับความรอดควรคำนึงถึงเหตุการณ์ที่คนที่เชื่อในพระคริสต์แล้วไม่สามารถรับบัพติศมาด้วยน้ำได้ เช่น คนที่ป่วยหนัก หรือโดนอุบัติเหตุ แล้วตายก่อนที่เขามีโอกาสรับบัพติศมาด้วยน้ำได้ มีตัวอย่างที่ชัดเจนจากพระคัมภีร์ใน ลูกา 23:29-43 ที่มีคนร้ายแสดงความเชื่อในพระเยซู พระเยซูรับรองว่าคนนั้นได้รอดแล้ว  ("เราบอกความจริงแก่เจ้าว่า วันนี้เจ้าจะอยู่กับเราในเมืองบรมสุขเกษม") โดยคนร้ายไม่มีโอกาสได้รับบัพติศมาด้วยน้ำ

 

4.พิธีบัพติศมาด้วยน้ำไม่ได้ช่วยเราในเรื่องรับความรอดนิรันดร์  (The water baptism does not provide eternal salvation)

 

      พระเจ้าทรงประทานทรัพยากรฝ่ายวิญญาณทั้ง 40 ประการ (The 40 Spiritual Absolutes) ณ เวลาเชื่อในพระคริสต์ในฐานะเป็นพระผู้ช่วยให้รอด ซึ่งทำให้ผู้เชื่อมีความสัมพันธ์ที่สมบูรณ์แบบและอยู่ชั่วนิรันดร์ (ยอห์น 3:16; ฮีบรู 10:14 ขอดูหลักคำสอน ทรัพยากรฝ่ายวิญญาณทั้ง 40 ประการ เขียนโดย ศจ. อาร์. บี. ธีม, จูเนียร์) ด้วย 40 สิ่งที่ได้รับนั้น เราไม่จำเป็นต้องเพิ่มเติมสิ่งใดเข้าไป  ไม่ว่าจะ “ชำระราคีแห่งเนื้อหนัง” มากน้อยแค่ไหน (1 เปโตร 3:21)

      พิธีบัพติศมาด้วยน้ำ (หรือพิธีกรรมอื่นๆ ใดๆ) ไม่สามารถกระทำให้ผู้เชื่อมีความสัมพันธ์กับพระเจ้าที่ดีกว่าเดิม หรือทำให้โตขึ้นฝ่ายวิญญาณแต่อย่างใด สิ่งเดียวที่จะทำให้ผู้เชื่อโตขึ้นฝ่ายวิญญาณคือ การดำเนินชีวิตด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์และตามหลักคำสอนที่ได้สะสมไว้ในจิตใจผ่านการศึกษาพระคำของพระเจ้า

      พิธีบัพติศมาด้วยน้ำไม่ใช่การอัศจรรย์ ไม่ได้เป็นการมอบของประทานพิเศษ หรือเปลี่ยนสถานะฝ่ายวิญญาณของผู้เชื่อ พิธีกรรมนี้ก็ไม่ได้เพิ่มพระคุณ, รับรองความรอด, กระตุ้นให้พระบิดาให้อภัยคนกระทำผิดบาป หรือเป็นเหตุให้พระเจ้าอวยพรผู้เชื่ออย่างเป็นพิเศษ พิธีบัพติศมาด้วยน้ำเป็นสัญลักษณ์หรือเครื่องหมายที่แสดงถึงเหตุการณ์ฝ่ายวิญญาณที่เกิดขึ้นมาแล้วในชีวิตส่วนตัวของผู้เชื่อ

 

บทสรุป

 

      พระคัมภีร์สอนไว้ว่า มีแต่บัพติศมาเดียวที่นำผู้เชื่อในยุคคริสตจักรเข้าถึงพระคริสต์และพระกายของพระองค์ (คือ คริสตจักรสากล) และนั่นก็คือการรับบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ อาจารย์เปาโลได้เน้นข้อเท็จจริงนี้โดยเขียนไว้ว่า “มีบัพติศมาเดียว” (เอเฟซัส 4:5) ซึ่งสอนถึงการที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ได้นำผู้เชื่อใหม่ให้เข้าส่วนกับพระเยซูคริสต์ ณ เวลาที่เชื่อในพระคริสต์ในฐานะเป็นพระผู้ช่วยให้รอดเพียงผู้เดียวของตน (at the moment of faith alone in Christ alone) ก็ไม่ใช่ ณ เวลาที่ผู้เชื่อตัดสินใจที่จะรักพระเจ้า หรือสัญญากับพระเจ้าว่าจะเป็นคริสเตียนที่ดี หรือประกาศข้างหน้าโบสถ์ว่าได้เชื่อพระเยซูแล้ว หรือแม้กระทั่งจะได้รับบัพติศมาด้วยน้ำ สำหรับผู้เชื่อในยุคคริสตจักร พิธีรับบัพติศมาด้วยน้ำนั้นเป็นพิธีที่สอนเกี่ยวกับบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ (ขอเสริมอีกประเด็นหนึ่งว่า ยังมีอีกกลุ่มหนึ่งที่สอนว่า การรับบัพติศมาด้วยน้ำอาจไม่จำเป็นเพื่อที่จะเข้าสวรรค์ แต่ผู้เชื่อยังจำต้องรับบัพติศมาด้วยน้ำเพื่อเป็นการแสดงออกถึงความเชื่อของเรา อย่างไรก็ตาม ไม่มีข้อพระคัมภีร์ที่สนับสนุนความคิดนี้)

      ถ้ามีคนเชื่อในพระเยซูคริสต์ คนนั้นได้รับบัพติศมาที่แท้จริงเรียบร้อยแล้ว (โรม 6:3-4; 1 โครินธ์ 12:13 และข้ออื่นๆ) ถ้าคนนั้นเข้าใจเรื่องนี้ผ่านการเรียนเกี่ยวกับหลักคำสอนเรื่องบัพติศมา เขาถึงพร้อมที่จะตัดสินใจว่าอยากจะรับพิธีรับบัพติศมาด้วยน้ำ อย่างไรก็ตาม หากเขา หรือผู้อื่นที่เป็นพยานต่อพิธีนั้น ไม่เข้าใจถึงความหมายของพิธี  พิธีนั้นก็ไร้ประโยชน์แก่ทุกคน ไม่ว่าจะเป็นผู้ที่รับบัพติศมา ผู้ประกอบพิธี หรือพยาน ทุกคนต้องเข้าใจว่า คนนั้นได้เข้าส่วนในพระคริสต์แล้วและมีชีวิตใหม่ ไม่ใช่เพราะการลงไปในน้ำ แต่เพราะความเชื่อในพระเยซูคริสต์

 

“เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ผู้ที่เชื่อในเราก็มีชีวิตนิรันดร์” (ยอห์น 6:47)

​

​

www.ibdoctrine.org